W dzisiejszym świecie, zdominowanym przez technologie cyfrowe, sztuczna inteligencja staje się coraz bardziej wszechobecna. Dla wielu osób może to być zagadkowe pojęcie, które budzi zarówno ciekawość, jak i obawy. Warto poświęcić czas na zrozumienie tego, czym właściwie jest sztuczna inteligencja i jak wpływa na nasze życie codzienne. Niniejszy scenariusz lekcji wychowawczej/zajęć kreatywnych skupia się na odkrywaniu świata sztucznej inteligencji. Przeznaczony jest dla uczniów klas VI-VIII szkoły podstawowej oraz uczniów szkół ponadpodstawowych. Celem głównym jest wspieranie kompetencji cyfrowych uczniów oraz wprowadzenie ich do bezpiecznego korzystania z Internetu, poprzez poznanie podstawowych zagadnień związanych ze sztuczną inteligencją. Podczas lekcji uczniowie będą mieli okazję zgłębić definicję sztucznej inteligencji, zapoznać się z praktycznym wykorzystaniem narzędzia konwersacyjnego Perplexity AI oraz zrozumieć znaczenie bezpieczeństwa i etyki w korzystaniu ze sztucznej inteligencji. Poprzez praktyczne działania, dyskusję i burzę mózgów, uczniowie będą mogli rozwijać kompetencje cyfrowe oraz doskonalić umiejętność argumentacji. Lekcja ta ma charakter interaktywny i praktyczny, zachęcający uczniów do aktywnego uczestnictwa i samodzielnego eksplorowania tematu. Poprzez wykorzystanie współczesnych narzędzi cyfrowych, jak Perplexity AI, uczniowie będą mogli osobiście doświadczyć, jak sztuczna inteligencja może wspierać naszą codzienną działalność. Zachęcamy do udziału w tej fascynującej podróży po świecie sztucznej inteligencji,która pozwoli nam lepiej zrozumieć i docenić jej potencjał oraz wyzwania, jakie niesie dla naszej cyfrowej przyszłości.

Proponowany scenariusz to propozycja wykorzystania testu Pipa Wilsona w celu dokonania diagnozy zarówno całego zespołu klasowego, jak i poszczególnych jego członków. Zrozumienie indywidualności uczniów, poznanie ich potrzeb oraz procesów zachodzących w grupie, jest podstawą efektywnej pracy wychowawczej. Bardzo ważne jest, aby nie przeprowadzać badania na początku roku szkolnego – szczególnie w przypadku uczniów klasy IV, bądź też w sytuacji dołączenia nowego ucznia do klasy. Nauczyciel, na podstawie przeprowadzonych zajęć z wykorzystaniem „postaci z drzewa”, uzyska poglądowe informacje o uczniu: jego pozycji w klasie (czy jest samotnikiem, czy może uczniem odtrąconym, potrzebującym pomocy, a może uczniem dominującym, itp.). Moje doświadczenie pokazuje, że ta metoda, połączona z obserwacją, rozmowami z rodzicami, nauczycielami i samym uczniem/uczniami, umożliwia stworzenie rzetelnego profilu klasy, określenia jej potrzeb i możliwości. Stanowi to bardzo dobrą podstawę do ukierunkowanie pracy wychowawczej. Autorem zaproponowanego testu jest brytyjski psycholog Pip Wilson, ekspert w pracy z ludźmi z zaburzeniami zachowania, specjalizujący się w nauce oraz rozwoju inteligencji emocjonalnej.